- Ona ma dobrze się uczyć, a nie spotykać z facetami. śycie towarzyskie

stanowiły tylko pretekst do zaproszenia tłumów ludzi, którzy mieli być świadkami rodzinnego
na kolację.
Pragnął nie tylko się z nią kochać, lecz patrzeć na nią, rozmawiać, obserwować, jak zajmowała się jego córeczką. Ciągle jednak nie miał pewności, czy Klara go zaakceptuje. Nie wiedział, jak osiągnąć jej przychylność.
wzrokiem.
Lord Kilcairn wszedł do domu tuż za nią, w holu zdjął z niej płaszcz, przy okazji
- Dobrze, zostanę, ale pod jednym warunkiem - usłyszał.
Tym razem objął ją rękami w talii. Zalała ją fala gorąca. Zaczęła się wiercić.
- Lord Kilcairn i ja utniemy sobie małą pogawędkę.
Wpatrywała się w niego martwym wzrokiem, jakby przez lata nawykła do cierpienia, jakby oczekiwała słów, które właśnie padły.
koszulę ze spodni. - Dlaczego akurat ja? Stara panna, guwernantka o zaszarganej reputacji?
była w stanie myśleć tylko o liście i zapowiedzi Luciena, że da jej spokój. A przecież tego
—- Teraz już pojmuję — powiedział. — Innymi słowy,
chciał dać jej satysfakcji, dlatego wypił kawę na górze, a następnie zszedł poszukać pana
- Północ.